स्वास्थ्य क्षेत्र सुधारको खाँचो

नेपालमा राज्यबाट सञ्चालित जति पनि अस्पताल तथा स्वास्थ्यय संस्था छन्, ती स्वास्थ्यय संस्थाहरु जनताका हुन् । गरिब, विपन्न जनताको स्वास्थ्य संकटको समाधानका केन्द्र हुन् । भलै जनताका अस्पतालमा समस्याको खात छ तर आपतकालीन अवस्थामा सरकारी अस्पताल सधैँ सेवाको निम्ति तम्तयार भएको उदाहरण दिन सफल भएका छन् । सस्तो, सर्वसुलभ उपचारको निम्ति सरकारी अस्पताल सदैव तयार हुन्छन् । नेपालमा पहिलो कोरोना कहरले सरकारी अस्पतालको भूमिका, परिचय, महत्व जनतासमक्ष दिएको छ । त्यसताका निजी अस्पतालले कोभिडको जोखिम देखाएर स्वास्थ्य सेवाको ढोका बन्द गरिदिएका थिए । तर दोस्रो कोरोनाको लहरमा जब फाइदा देखियो निजी अस्पतालले आफ्नो असली परिचय दिए । मनलागी जनताबाट पैसा असुले, स्वास्थ्य सेवाको नाममा ब्रह्मलुट मच्चाए । १२–१५ सयका समान्य बेडलाई १० हजारसम्म असुली गरेका थिए ।
जबकि राज्यबाट सञ्चालित अस्पतालले सीमित स्रोत–साधनसँगै दिनरात नभनी जनताको सेवा गरिरहेका थिए । विडम्बना ! जनताको सेवाभावको बाबजुद सरकारी अस्पतालका आफ्नै समस्या छन् । सरकारी अस्पताललाई राजनीतिक भाइरसले लगभग थला पारेको छ । कमिसन खोर, दलाल प्रवृत्तिले जनताका अस्पतालको परिचय बिगारिदिएको छ । यस्तै लालची गतिविधिले सरकारी स्वास्थ्य संस्थाप्रति धेरै नकारात्मक टिप्पणी सुनिएका छन् । त्यहाँ गतिलो उपचार हुँदैन भन्ने जस्ता नकारात्मक मानक सुनिन्छन् । व्यक्ति अनुसारको उपचार र भनसुन सरकारी अस्पतालमा देखिने परिपाटी हुन् ।